Home
...ในปัจจุบันศาสนาพุทธได้ลุล่วงมาถึง พ.ศ.๒๕๕๕ ถือว่าเป็น "กึ่่งพุทธกาล"
...เพราะตามพระไตรปิฎกกล่าวไว้ว่า ศาสนาพุทธจะสิ้นสุดลงใน พ.ศ.๕๐๐๐ ดังนั้น...
...ตั้งแต่ พ.ศ.๒๕๐๐ เป็นต้นมา...ผู้คนเริ่มตื่นตัวสนใจและฝักไฝ่ในการหลุดพ้นของศาสนา...
...เคยมีผู้ถามหลวงปู่แหวนว่าศาสนาพุทธจะสิ้นสุดลงเมื่อใด?
...หลวงปู่ท่านก็ตอบว่า...
...ศาสนาพุทธจะสิ้นสุดลงใน พ.ศ.๕๐๐๐...ซึ่งในอนาคตต่อไป
...ก็จะอยู่ในยุคของ...พระศรีอาริยเมตไตร...เป็นศาสดาองค์ต่อไป...
...ต่อจากองค์สมณะโคดม...พระพุทธเจ้าของเรา...
...ในคำสอนที่ว่า"ทำดีได้ดี...ทำชั่วได้ชั่่่วนั้น"...ผมเห็นชอบด้วยทุกประการ...ทั้งๆที่บางคนมาเปลี่ยนคำสอนว่า"ทำดีได้ดีมีที่ไหน...ทำชั่วได้ดีมีถมไป"...ซึ่งผมขอคัดค้านได้ว่า...ไม่จริง!...เพราะตามที่ได้ประสพพบเห็นมาว่า...คนที่ทำกรรมดี...จะต้องได้ดีตามกรรมดีที่ตนได้กระทำมาอย่างแน่นอน...อาจช้า...เร็วบ้างตามกรรมเก่าที่ได้ลิขิตมา...ส่วนคนที่ทำกรรมชั่วนั้น...ก็จะต้องได้รับผลกรรมชั่ว...ที่ตนได้กระทำมา...๑๐๐%...จะช้า...เร็ว...แล้วแ่ต่กรรมเก่าที่ได้ลิขิตมาเช่นกัน...
...มีคนเคยถามมาว่า...มีบุคคลคนหนึ่งทำชั่วมาตลอดชีวิตจนถึงวัยชรา...แต่ยังไม่เห็นกรรมชั่วใดๆ
ตามมาชำระความสักที...บ้างก็ถามว่า...มีบุคคลคนหนึ่งทำกรรมดีมาชั่วชีวิต...แต่ยังไม่ได้รับกรรมดีใดๆตอบแทนเลย...ซึ่งในทั้ง ๒ กรณีนี้...ไม่ถูกต้องตามคำสอนที่ว่า"ทำดีได้ดี...ทำชั่วได้ชั่ว"...
...ผมจึงอยาก...อธิบายในเรื่องนี้กล่าวคือ...
.
.
...กรรมเกิดจากการกระทำ...คือ กรรมดีและกรรมชั่ว...
...เหตุการณ์เกิดจากวาระกรรมที่แตกต่างกันก็คือ...
...อดีต...ปัจจุบันและอนาคต...อดีตส่งผลมายังปัจจุบัน...ปัจจุบันส่งผลไปที่อนาคต...
...เราสามารถเปรียบเทียบได้ดังนี้คือ...
...อดีตคือเมื่อวานนี้...เราทำชั่วไว้...ผลจะส่งมาที่ปัจจุบันคือวันนี้...
...ถ้าวันนี้คือปัจจุบันเราทำความดี...ผลของความดีจะส่งไปยังวันพรุ่งนี้คือ...อนาคตทันที...
...ดังเช่นคนที่ทำกรรมดีในวันนี้ทำไมยังไม่ได้รับผลของกรรมดี...
...ก็เพราะว่าเมื่อวานคืออดีตได้ทำกรรมชั่วเอาไว้...จึงมาได้รับผลกรรมชั่วที่ตนได้ทำไว้...
...แต่ในวันนี้คือ...ปัจจุบัน...ทำกรรมดีอยู่...ก็จะได้รับผลกรรมแห่งความดีได้ในวันพรุ่งนี้คือ...
...อนาคตอย่างแน่นอน...
...ในปัจจุบันคือชาตินี้...ในอดีตคือชาติก่อน...ในอนาคตคือชาติหน้า...
...เพราะฉะนั้นในปัจจุบันคือชาตินี้สามารถตัดแบ่งซอยออกไปเป็น...เมื่อวาน...วันนี้...และพรุ่งนี้
...ตามลำดับ...ยกตัวอย่างให้ดูดังต่อไปนี้...
...มีบุคคล คนหนึ่งตั้งแต่เด็กจนยันโต...มีอคติต่อบิดาของตนเอง...คิดเล็กคิดน้อย...แสดงกริยาก้าวร้าวต่อบิดาเป็นประจำๆ...สร้างความทุกข์ใจให้แก่บิดาเป็นอย่างยิ่ง...จนแม้กระทั่งบิดาตนเองถึงแก่กรรมไปแล้วก็ยังคิดต่อบิดาไปในทางลบอยู่ตลอดเวลา...เป็นที่น่าสังเวชใจอย่างยิ่ง...
และแล้วกฏแห่งกรรมก็มาเยือนก็คือ...
...บุตรชายของตนเองยิ่งโตก็ยิ่งก้าวร้าวกับตนเอง...ยิ่งกว่าตัวเอง...ทำกับบิดา ๑๐๐ เท่าทีเดียว...
เป็นที่ทุกข์ใจแก่ตนเองอย่างแสนสาหัส...นี่คือการแบ่งกรรมเป็น...เมื่อวาน...วันนี้...และพรุ่งนี้...
ตามลำดับ
...กรรมดีย่อมนำความสุขใจมาให้...ส่วนกรรมชั่วจะนำพาความทุกข์ใจมาให้...เป็นสัจจสูตร...
...ผิดกับอีกบุคคลหนึ่งซึ่งทำกรรมดีกับบิดาตนเองมาโดยตลอด...จึงได้รับกรรมดีคือความสุขใจ
มาโดยตลอด...บุตรของตนก็ไม่เคยสร้างความทุกข?ใจใดๆให้...แม้แต่ยามที่บิดาได้ล่วงลับไปแล้ว...ย้อนนึกถึงอดีตครั้งใด...ก็เกิดความปิติ...สุขใจทุกครั้งร่ำไป...คนบางคนในวัยหนุ่มยิงนก...
ตกปลา...พรากลูกพรากครอบครัว...ทำร้ายสัตว์...ทำร้ายคนฯลฯ...ต้องได้รับกรรมชั่วที่ตนได้...
กระทำใน...ปัจจุบันคือ...ชาตินี้ไม่ต้องรอชาติหน้า...เพราะกรรมสามารถแบ่งเป็นส่วนได้ตามที่ได้กล่าวมา...จะช้า...หรือ...เร็วเท่านั้นเอง...
...เรื่องของกรรมเป็นเรื่องละเอียดและ...ลึกซึ้ง...กรรมยังจำแนกเป็นกรรมที่เกิดจากเจตนาหรือ
กรรรมที่เกิดจากการทำโดยไม่ตั้งใจอีก...ซึ่งกรรมที่จะได้รับก็จะ...หนักหรือเบา...ตามเจตนานั้นๆ
อีกด้วย...เช่น...
การทำบุญบังหน้า...โดยซ่อนดาบใว้ในรอยยิ้ม...บุคคลใดที่นอบน้อมผิดปกติ...พูดเพราะ...
ยิ้มแย้มอยู่...ตลอดเวลา...จัดว่าเป็นบุคคลอันตรายอย่างแท้จริง...
บุคคลใดที่พูดจาโผงผาง...ชัดเจน...ไม่ปิดบังมักเป็นบุคคลที่น่าคบหามากกว่าเสียอีก...
สรุปเรื่องกรรมลิขิตในครั้งนี้...ผมขอเล่าให้ฟังเท่านี้ก่อน...พอสังเขป...
...ถ้าอยากรู้ให้ละเอียดลึกซึ้ง...ให้ทุกคนไปหาอ่านจากหนังสือ "กรรมทีปนี "
...จะเกิดประโยชน์เป็นอย่างยิ่ง...ต่อตนเองและครอบครัว...
...ผมขอกล่าวคำ"สวัสดี"แก่ทุกคนที่ได้อ่านบทความของผมมาถึงบรรทัดนี้...ทุกท่าน...ครับ...
