...เมื่อประมาณ ปี ๒๕๐๙- ๒๕๑๐...ในปีนั้น...คุณพ่อผม...พล.ต.ท.ชัยยงค์ ปฏิพิมพาคม ในขณะนั้น...

ยังเป็นรองผู้การเขตอยู่ที่นครปฐม...ได้ไปกราบเยี่ยม ล.พ..เงินที่วัดดอนยายหอม...ก็ได้ปรึกษากับ ล.พ.เงินคิด...อยากจะทำพระเหรียญของ ล.พ.เงิน ไปแจกตำรวจชายแดน...เพื่อเป็นการให้กำลังขวัญแก่ตำรวจเหล่านั้นซึ่ง ล.พ.เงินท่านก็เห็นด้วยกับความคิดของคุณพ่อผม...หลังจากวันนั้นไม่นานนัก...คุณพ่อก็เริ่มงานทันทีโดยสั่งแผ่นทองแดงมาก่อนอันดับแรก...และไปเลือกบล๊อกที่วัด...ตกลงใช้บล๊อครุ่นแรกทำด้านหน้า...แต่แก้ไขใหม่เล็กน้อย...ส่วนด้านหลังก็เปลี่ยนใหม่ใส่คำว่า ป.ร.เข้าไปด้วย...ความหมายหลักก็คือ "ปราบปรามเหล่าร้าย"

และอธิบดีตำรวจในสมัยนั้นคือคุณ...พล.ต.อ.ประเสริฐ รุจิรวงศ์...

...ดังนั้นคำว่าป.ร.จึงมีความหมายใน ๒ เรื่อง...รวมเป็นเรื่องเดียว...ได้อย่างลงตัวและสอดคล้องกัน...ส่วนจำนวนการสร้างคิดว่าประมาณ ๓๐๐๐ องค์...เพราะเท่าที่ผมรู้แน่นอนคือ...ผมแอบหยิบไป ๑๕๐๐ องค์......ขับรถไปเจอดำรวจที่ไหนก็แจกกันไปเรื่อย...ไปวัดไหนเจอตำรวจก็แจกๆๆกันไป...มีอยู่ครั้งหนึ่ง...หลังจากกลับจากวัดดอนยายหอม...รถผมตกหล่ม...ลงไปในน้ำครึ่งคัน...

ชาวบ้านแถวนั้นประมาณ ๕-๖ คนช่วยกันยกเข็นรถขึ้นมา...ผมก็แจกไปอีกคนละ...๒-๓ องค์...พวกเขาดีใจกันใหญ่ที่เห็นเป็นพระของ ล.ป.เงิน...

   ...เล่าต่อเรื่องพระรุ่นนี้หลวงพ่อเงินท่านตั้งใจมาก...ปลุกเสกทุกวันๆละ ๑ ช.ม.เป็นเวลา ๑ พรรษาเต็มจนเวลาที่คุณพ่อผมไปที่วัด...พระที่ดูแลจะูพูดว่า"คุณชัยยงค์...ล.พ.ท่านนั่งปลุกเสกพระรุ่นนี้ของคุณทุกเย็นเลยนะ...จนอาตมาสงสารท่านเพราะบางวันไม่ค่อยสบาย...ท่านก็ไม่เคยขาดที่จะมาปลุกเศกให้คุณเลย..."

...พอได้ฟังเช่นนั้น คุณพ่อรู้สึกผิดขึ้นมาทันที...รีบเข้าไปกราบขอขมา ล.พ.ท่าน...

แต่หลวงพ่อเงินท่านกลับกล่าวว่า" ไม่เป็นไร...ตำรวจ...ทหารเป็นรั้วของชาติ...พ่อเต็มใจที่จะทำให้พวกเขา...

เพื่อเอาไว้คุ้มครองป้องกันตัว..." พอได้ยินดังนั้น...คุณพ่อจึงได้คลายใจลง...

    ...รุ่นนี้มีอยู่ ๒ แบบคือ กะไหล่ทองและรมดำ...เนื่องจากเป็นบล๊อคที่พิมพ์ซ้ำจากบล๊อคแรก...

จึงมี "ขี้กลาก" ...ขึ้นอยู่ทุกเหรียญ...ถ้าไม่มี...ตีเก๊ทันที..มีอีกเรื่องเดี๋ยวผมลืมเล่า...คือว่า...

  ...หลังจากคุณพ่อรับพระไปเรียบร้อยแล้ว...ต่อมาไม่นาน...ที่บ้านซอยกลางโดนโจรกรรมอยู่ ๒ ครั้ง ๒ คราครั้งแรก...ปีนรั้วเข้ามาขโมยที่ฉีดดับเพลิงไป ๑ อัน...ครั้งที่ ๒ ขโมยถังแก๊ซไป ๑ ถัง...เพราะตอนนั้นคุณพ่อประจำอยู่ที่  นครปฐม นานๆกลับบ้านที...ส่วนผมก็ยังเด็กอยู่...มีแต่ผู้หญิงอยู่เป็นส่วนมาก...คุณพ่อได้ไปเล่าให้ ล.พ.เงินท่านฟัง...ท่านก็บอกให้ไปเอาแผ่นทองแดงที่เหลือในคราวก่อน...ไปตัดเป็นป้ายเขียนนามสกุลลงไป...แล้วท่านจะเขียนยันต์ให้ที่ด้านหลังป้ายให้...คุณพ่อรับเรื่องไปจัดการตามที่ท่านสั่ง...

     ...หลังจากที่ติดป้ายนามสกุลไว้ที่หน้าบ้านแล้ว...ไม่ปรากฏว่ามีขโมย...ขโจร...มาลักทรัพย์อีกเลย ...ทุกวันนี้พระเหลืออยู่ที่ผมมี ๓ องค์คือ กะไหร่ทอง รมดำ และรมดำที่ใส่จนรมดำหมดเหลือเห็นเนื้อ...ทองแดง...เป็นไงละ...แจกจนแทบไม่เหลือของตัวเอง...แต่ที่เพื่อนๆผมบางคนได้ไปคนละ

๑๐ องค์บ้าง...๑๕ องค์ ...บ้าง...วันดีคืนดีจะไปขอคืนมาซักคนละองค์ ๒ องค์บ้าง...เผื่อมีญาติโยมอยากเก็บไว้บูชากันบ้างครับ......สวัสดี...

                                       ...รูปนี่ถ่ายตอนที่คุณพ่อเป็นรองผู้การเขตที่นครปฐม...